Nusja e shokut tim më kënaqi në shtrat

Unë që po ju shkruaj jam një burrë, ta them troç, në pikë të hallit. Ndoshta do të surprizoheni që po jua them kaq hapur dhe në fillim, por nuk e di si mund të shprehem ndryshe. Jam 50 vjeç dhe sigurisht që jam i martuar, se po të mos isha, do të përjetoja çdo gjë që do të më sillte jeta. Në fakt, nuk jam martuar fort i ri, por për çudi, nuk kam patur aq raste sa kam patur kur u martova. Që të mos ju lodh shumë me gjithë këto mendime që kam në kokë, po ju tregoj historinë që më ndodhi këtë verë e më ka trullosur kështu. 

Unë punoj në shtet dhe gruaja ime gjithashtu. Kemi një fëmijë, një vajzë, e cila tani është 15 vjeçe. Në punë kam shoqëri të mirë dhe ndjehemi mirë me njëri-tjetrin, kolegët. Për këtë, vendosëm tre shokët që jemi si më të ngushtë, të shkonim me pushime së bashku. Edhe gratë, pak a shumë, njihen nga disa mbrëmje që kemi organizuar si institucion. Jo se kanë ndonjë afërsi kushedi se çfarë, por nuk janë komplet të panjohura për njëra-tjetrën. Në fillim, kur i thashë gruas për këtë gjë, ajo më pa e habitur.

– Keni luajtur mendsh?! Njëherë në vit kemi pushime e ato t’i kalojmë me njerëz që nuk i njohim?! Ç’janë këto kalamallëqe që bëni?

– Po ne të tre jemi shumë shokë dhe ju të treja jeni njohur me njëra-tjetrën.
– Po, po, të njohur! Ne s’po njohim komshinjtë e jo më ato që a i kam takuar a s’i kam takuar gjithsej nja 10 herë. Nejse, bëni ç’të doni, unë nuk ta prish ty asnjëherë.
– E dija se ti do të ishe e para që do të thoje “po”! – i thashë i gëzuar që e zgjidha këtë problem. Tani do prisja vetëm përgjigjet e shokëve. Njëra nga gratë kishte thënë menjëherë “po”, ndërsa tjetra ende nuk kishte dhënë një përgjigje. Ajo quhet Eva e dukej si mendjemadhe dhe kur takoheshim të gjashtë, ajo rrinte si indiferente, ndoshta ngaqë ishte më e re se gratë tona. Nejse, shoku ia mbushi mendjen dhe kështu e lamë të shkonim me makinat tona nëpër veri të Shqipërisë e më pas të kalonim kufirin e të shkonim nga Italia deri në Francë. Të treja çiftet ishim në gjendje të mirë ekonomike, kështu që kjo gjë nuk do të ishte problem.

Dhe erdhi dita për t’u nisur në këtë udhëtim që për mua do të ishtë një kënaqësi dyfishe, por me pasoja. Rruga ishte e gjatë dhe të tre kishim marrë makinat tona e ndaleshim në disa pika për t’u çlodhur e për të shijuar peizazhe të mrekullueshme. Kjo ishte një nisje shumë e bukur dhe që premtonte shumë.

Natën e parë ndaluam në një hotel e pasi u çlodhëm nëpër dhoma shumë të bukura e me kushte fantastike, u ulëm poshtë të hanim darkë. Ishim tre çifte gati të së njëjtës moshë, vetëm se, siç ju thashë, njëri e kishte gruan më të re se tonat. Hëngrëm darkë, pimë nga pak verë e çdo gjë shkoi për bukuri. Gruaja ime dhe e shokut tim që ishim moshatare u ngjitën shpejt në dhomë se ishin të lodhura e po i merrte gjumi, ndërsa Eva tha se ndihej për mrekulli e nuk kishte ndërmend të flinte kaq herët.

Më bëri shumë përshtypje ky qëndrim i saj, por mendova se mosha bën punën e saj. Ajo qëndroi deri në fund, kur ne shkuam të flinim. Edhe pse kishte pirë sa ne, ende nuk dukej e dehur, madje i kishte rënë një nur i bukur që më bëri të mos guxoja t’ia hidhja sytë se kisha frikë se mos gaboja nga dehja. Kur shkova në dhomë, gruaja ime ishte në gjumë të thellë. Ashtu e shëndoshë si është ajo, me gërhimat e saj, bëri të mos më merrte gjumi. U ngrita dhe dola nga dhoma. Ishte ora nja 3 e natës dhe bari poshte ishte ende hapur. Kisha pirë shumë, por nuk do të më bënte gjë dhe një gotë tjetër. U ula të pija te banaku ku si për çudi në anën tjetër të banakut pashë Evën. Edhe ajo po pinte. Sa më pa, u afrua dhe më tha:

– Edhe ty nuk të zë gjumi?
– Jo, – i thashë me gjysmë zëri. – kam pirë shumë dhe e kam të vështirë të fle kur jam kaq i pirë.
– Po nuk gjete ngushëllim në krevat? – tha ajo dhe e di se ishte e pirë e këto fjalë i dolën nga pija.

– Haha, nuk jemi të rinj si ti që të gjejmë ngushëllimin në krevat. Tani jemi si vëlla e motër. – Edhe unë, i dehur, po flisja çfarë më vinte nga goja. Të dy po flisnim me karta hapur.
– Nuk e kuptoj këtë fjalë kur thonë se janë si motër e vëlla. Si mund të jetosh kështu?
Atëherë m’u kujtua mua.

– Mirë ne që jemi të vjetër, po ti pse nuk gjete ngushëllim në krevat? Tani duhej të ishe krah burrit tënd.

– Tani na shkrive. Atë e merr gjumi në këmbë e jo më në krevat. Nuk e vure re që kur ishte këtu po flinte në tavolinë?! Nuk është për qejf ai! Ja, të ishe ti burri im, tani do ishim në rregull. Haha sa shkojmë ne të dy!

– Ne të dy?! – bëra si i habitur, por në fakt kjo më kishte shkuar në mendje edhe mua qysh kur e kisha parë për herë të parë e më ishte shtuar më shumë kur e pashë se sa qejf e kishte pijen dhe sa e zgjuar ishte në muhabet, por duhej të bëja sikur nuk po e kuptoja.
– Po ja, tani ne jemi të dy në këmbë pas gjithë atij alkooli që kemi në trup.

(Kosova Sot)