Roman dashurie: Kur e shijon dashurinë (66)

Trupi im u mbështet përreth trupit të tij dhe unë e ndjeva një dridhje të hatashme përmes trupit tim. "Më vjen keq Ashlyn". "Nuk është gabimi yt. Vetëm jetët tona, kështu mendoj". Fyti im u shtrëngua. "Nëse dëshiron të dalësh jashtë, vetëm thuajse. Të premtoj se gjithçka është në rregull". Sytë e saj u zgjeruar dhe shkëlqyen. "Nuk dua. E dua këtë Daniel. Vetëm kam një ditë të jo të mirë. Kjo është e tëra". E dëgjova se çfarë po thoshte, por e dija se ajo duhej të huqte gjërat që një çift normal i bënte. Darkat, takimet. filmat dhe daljet e fundjavave. "'Romeo's Quest' do të performojë së shpejti në barin e "Joe's"…" I thashë derisa kisha humbur fare në sytë e saj të gjelbër. "Duhet të vish". Buzëqeshja e saj u zgjerua e edhe sytë po i shkëlqenin.

"E ke fjalën, të shkojmë diku tjetër para se te shtëpia në liqen"? Ajo heshti për pak dhe qeshi. "Mos ma merr për të keq. Është një shtëpi e mirë në liqen dhe, është vetëm -". Ia ndala fjalën. Gishtërinjtë e mi po shkonin nëpër flokët e saj dhe e mbylla derën e klasës. Duke ia kapur dorën, e tërhoqa më afër dhe buzët tona u bashkuan. E putha shpejt, por thellë. Po ashtu kishte bërë dhe ajo, derisa ra zilja. "Je vonuar për mësim". Po mund ta ndieja buzëqeshjen e saj brenda gojës sime derisa fliste me butësi. "Ia vlente". Ne kemi performuar në kafiterinë e "Joe's" në fundjavë gjatë Ditës së Falënderimeve. Randy kishte arritur një marrëveshje. Ashlyn u shfaq prapa bibliotekës që unë ta merrja aty, derisa kishte kokoshka dhe një fletore në dorën e saj. Ajo dukej kaq e adhuruar me kanaçet dhe buzëqeshjen e saj. E hapa derën dhe erdhi në veturë. "Hej". Ajo erdhi më pranë dhe më puthi në buzë dhe e vendosi rripin e sigurisë. "Sonte do të shkruaj derisa njëkohësisht do të dëgjoj". "Do të shkruash përsëri"? Ajo nuk e kishte përmendur librin që nga momenti kur ishim takuar në kefiterinë e "Joe's", kështu që e përmenda. "Vetëm gjëra të zakonshme. Asgjë të madhe". "Shumë e madhe", i thashë. Ne arritëm në kafiteri për ta marrë me vete edhe Randy-n. "Hej! Je kthyer për të më vizituar", i tha Ashlyn-it, duke vendosur dorën e tij në zemër.

"Po. Ditën tjetër kur hyra në dhomën e tij. Ai po fliste në gjumë dhe po e tërhiqte jastëkun, duke e thirrur Ashlyn", Sytë e mi u zgjeruan dhe u ktheva Ashlyn-it. "Kjo nuk është e vërtetë". Randy shpejtoi. "A është". Ashlyn morri dorën time në të vetat dhe qeshi. "është totalisht e vërtetë, apo jo? Je e varur". Nuk po mund ta mohoja këtë. Telefoni i Randy-t ra dhe kërkoi falje për t'u përgjigjur dhe më la vetë me Ashlyn. "Më duhet të ngrihem shpejt. A dëshironi të pini diçka"? Ashlyn ma kapi këmishën dhe vrapoi pas meje. "Oh Zoti im", tha jo duke mbuluar fytyrën. "Uh, nuk është aq punë e madhe… thjeshtësi që nuk duhet punuar". "Ta hajë dreqi, ta hajë dreqi" pëshpëriti ajo. Ishte kaq simpatike ta dëgjoja mallkimin e saj. Më bënte të dëshiroja ta puthja edhe më shumë. "Çfarë po ndodh", e pyeta, duke tentuar ta kthej që ta shikoj. "Henry" mori frymë në mëngën e këmishës, derisa ishte drejtuar kafiterisë. Sytë e mi u mbyllën dhe e pashë duke u ulur dhe duke pirë. "Oh dreq", pëshpërita, duke e shtyrë prej ndërtesës. Shkuam në qoshe të kafiterisë dhe morëm frymë thellë. "Çfarë po bën ai këtë?! A e ka ditur se ti do të vije"? (vijon)

(Kosova Sot)