Nën qiellin e Bostonit

Mbresa nga një fluturim në qiellin e Bostonit

M;u duk vetja si një shqiponjë në fluturim

Nëen një qiell ku ndrin shpirti konician.

Sikur dëgjoja Nolin në një meshë për shqiptarinë

Sikur takoja mikun tim poetin fjalëartë.

 

M’u duk se dëgjoja delegatët e parë të “ VATRËS”

Me sytë të lotur nga mbrothësia e kombit.

E fort më rëndoi në çast pesha e vërtetë e fjalës.

Teksa fluturoja në qiellin e kaltër të Bostonit.

 

Po vija nga vise të largëta ku më përcolli pranvera.

Po sillja të fala nga Kosova me dritë bajraku.

Me qindra ortekë dashurie buronin tek zemra.

Në avionin krahëçeliktë sikur ndizja zjarr oxhaku.

 

Po sillja urime odash dhe urata nga një nanëloke,

Bostoni po më jepte fjongo të kuqe krenarie.

Oo, mund të shetisja në sa e sa qiej bote

Po Bostoni mbetet kryeëndrra më dritë fisnikërie.

(Kosova Sot)