Marrdhënjët njerëzore janë rrugë dykahëshe

Marrdhënjët njerëzore janë rrugë dykahëshe
Marrdhënjët njerëzore janë rrugë dykahëshe

Skender Mulliqi

  • 03 March 2020 - 12:35

Nuk ka njeri i cili nuk është dëshpëruar në ndonjë përson, më sjelljët apo më mirë më thënë, më mos

sjelljët e mira të tij.Dëshprimi vjen atëherë kur bësojmë shumë në diqka , apo në dikënd, e në fund

kur e sprovojmë na shpërfaqët  më një fytyrë dhe  më një karakter njerëzor krejt tjetër.

Tradhëtia, mashtrimi , manipulimiop

 në fillim  na duken  të panjohura të njerëzit e tillë.Njerëzit e ndërshem ,

janë të sinqertë më shokët, më miqët , dhe sigurisht janë të sinqertë edhe kur bëhët fjalë

 për gjëra madhore kombëtare.Sigurisht së përsonat e tillë të sinqertë , nuk mund ta paramendojnë

së ka njerëz apo edhe shokë të ngusht, që në fund na shpërfaqën më shumë vese ,e jo më tipare, ashtu siq edhe

 kemi paragjykuar.Thikat në shpinë më së shpeshti njeriut i vijnë   nga ata që  jua falim  besimin

dhe më të cilët nuk kemi ruajtur asnjë intimitet.Ata tradhëtojnë .Dhe , atë në mënyrën më të keqe.

Ne thëmi së njerëzit e tillë na kan dëshpëruar.Nese bëjmë ndonjë analizë të  thellë , sigurisht

 së gabimi vjen të ai që shumë u bëson njerëzve.Thotë  një fjalë e popullit" Aty ku është uzdaja është murtaja".

Ky zhgënjim apo mos besim ndikon shumë keq të njerëzit e sinqertë , dhe pastaj e gjithë kjo,kërkon shumë kohë që

 të riparohet. Njeriu pret që e mira apo besimi ti kthehet më të mirë apo besim, e jo

 kjo mirë,  ti kthehet në një zhgënjim të madh.Sot, më shumë po na shpërfaqën vese, së sa tipare

 për çka shquheshim dikur si popull.Kur e keqja fillon ta mund të mirën, kjo e vështirëson punën

edhe kur bëhët fjalë që të kemi shoqëri të shëndosh ."Njëriu lidhët për fjalë,

e shtazët lidhën në brina" , edhe kjo është një thënje e drejtë që buron nga populli.Çka merret vesh , kur humb

besimi?Ne bazë të besimit edhe krijohen marrdhënjët e sinqerta njerëzore . Në bazë të besimit

njerëzit kan ndërtuar edhe karakterin.Besojmë së marrdhënjët njerëzore janë rrugë dykahëshe.Ashtu ishte dashur

edhe të jetë.

Por, kjo shumë shpesh na ndodhë që është  një mashtrim i madh.Nese dikend sinqerishtë e dojmë, sigurisht

së e dojmë edhe atdheun dhe kombin.Duke e dashur , duke e ndihmuar , duke e përkrahur njeri- tjetrin

 pa dredhi, sigurisht së e gjithë kjo ka shumë ndikim në zhvillimin tonë .Në të kundërtën gjithëqka

  mund të  na shkon mbrapsht.Sigurisht nga gjërat e këqija vijnë edhe

 zhgënjimet dhe dëshprimet e mëdha.Jemi njerëz. A është e mirë që ti ndihmojmë të gjithë ata kur e kan më së

vështiri në jetë? E di së shumica pajtoheni që duhet të tregohemi solidar.Kjo botë ka mjaftë njerëz

të keqinjë , por shumica sigurisht së janë të mirë.Dhe, kjo na mban besimin  dhe shpresën gjallë.

Na shtohet besimi që kjo botë ende nuk është bërë vend, ku të gjithë ndihen të vetmuar, të ftoftë si gurë

 dhe armiqësisht të predisponuar.Gjithmonë dikush na shikon,  e na shikon edhe Zoti  në rrugëtimin  

tonë.Gjithmonë të japim kontribut për të mirë.Duke i ndihmuar njerëzit e ndihmojmë veten, rrethin dhe mbarë shoqërinë.

Duke i ndihmuar njeri-tjetrit,  bëhemi, dhe i bëjmë të tjetër të lumtur .

Gjithmonë...?!  

Shkrimet në këtë rubrikë nuk shprehin qëndrimet e gazetës "Kosova Sot Online"