Sinteza e shkëlqyeshme thjesht nuk ekziston e individualizmit liberal

Sinteza e shkëlqyeshme thjesht nuk ekziston e individualizmit liberal
Sinteza e shkëlqyeshme thjesht nuk ekziston e individualizmit liberal

Ali Hertica

  • 27 August 2020 - 09:14

Siç theksova, komunitarizmi ka shumë hije dhe nuance në vijim, unë do të doja të inicioja një alternative të moderuar komuniste për një liberalizëm të mbingarkuar. Vëmendja nuk do të shkojë vetëm tek kritika e individualizmit liberal. Po aq e rëndësishme, më duket se arrij në përfundimin se komunizmi (në krahasim me liberalizmin) i kushton shumë vëmendje përmbajtjes ideologjike të shoqërisë.Prandaj, pyetja qendrore është: në cilat kushte komunizmi mund të kundërpeshojë mangësitë komunikuese të shoqërisë? liberalizmi pa u dëmtuar nga parimet liberale.

Kur komunistët besojnë se një shoqëri mund të ekzistojë vetëm në bazë të një modeli të vlerës së përbashkët, kjo për mendimin tim nuk do të thotë domosdoshmërisht që një filozofi imponohet ose favorizohet sistematikisht. Sidoqoftë, një qëndrim komunitar nënkupton që një shoqëri vazhdimisht i shtron vetes pyetjen e rëndësisë së trashëgimisë së saj të përbashkët ideologjike. Kjo nuk është një thirrje për "riarmatim moral". As nuk mendoj se ky reflektim duhet të ndodhë vetëm në debatet etike "tradicionale".

Përkundrazi, në debate publike duhet të merret parasysh dimensioni ideologjik dhe të përpiqet ta bëjë atë të qartë. Për shembull, një diskutim rreth punës me kohë të shkurtër është më shumë sesa një debat ekonomik; Vizioni për punën dhe vendi që kjo punë zë në modelin tonë të përgjithshëm të jetës është gjithashtu i një rëndësie themelore. Sot, ky komponent filozofik është i kufizuar në një lutje për "vlera jo-materiale". Padyshim që thirrjet e tilla shpesh janë origjinale, por ato më duken të pamjaftueshme për mua. Mbi të gjitha, zakonisht vështirë se thuhet se çfarë nënkuptojnë këto vlera dhe pse ato janë kaq të rëndësishme. Fuqia e tyre argumentuese prandaj është e kufizuar që në fillim.

Për sa i përket rëndësisë së vlerave, komunitarizmi prandaj kryesisht thekson përbërësin diskutues të tyre. Sepse nëse "normat e përbashkëta" janë kaq të rëndësishme, është kontradiktore të imponohet një model i tillë normash; në fund të fundit, vlerat duhet të miratohen në një mënyrë ose një tjetër dhe kjo kërkon një diskutim të caktuar. Për më tepër, diskutimi është i nevojshëm sepse vlerat dhe traditat kurrë nuk janë të fiksuara, por gjithmonë kërkojnë interpretim, konkretizim dhe riformulim. Kjo është veçanërisht rasti në shoqëritë që zhvillohen me shpejtësi dhe komplekse siç janë tonat.

Format e vështira ose të buta të fondamentalizmit janë të kundërshtueshme. Jo vetëm që ata shpesh tregojnë mungesë respekti për orientimet e tjera të vlerës, por ato gjithashtu tregojnë sklerozë intelektuale dhe mungesë aftësish kritike. Një fondamentalizëm i tillë është një rrezik real, jo aq në formën e tij të dhunshme, por në paraqitje më delikate. Për shembull, partitë politike thjesht mund të refuzojnë të diskutojnë tema të caktuara, në varësi të pozitës së tyre të pushtetit, kjo mund ta heqë plotësisht diskutimin nga rendi i ditës

Ky qëndrim është i dëmshëm. Me kalimin e kohës, argumentet e arsyeshme zhduken përmes polarizimit dhe, për më tepër, premisa politike e këtij qëndrimi është e gabuar: në fund të fundit, ekziston ende një botë ndryshimi midis gatishmërisë për diskutim kritik dhe mbështetjes politike për një vendim të papranueshëm. Ndarja ndarëse nganjëherë ka tendencë për këtë fondamentalizëm; e drejta e tyre shoqërohej duke denoncuar dhe përjashtuar "të tjerët". Ata që kishin guximin të shikonin mbi mur mund të kenë parë që realiteti ishte shumë më i nuancuar.

Natyra e pasigurt e normave forcohet nga pluralizmi i madh filozofik në shoqëritë tona. Shoqëritë perëndimore nuk mund të kenë më një botëkuptim mbizotërues, por përkundrazi tërhiqen në burime të ndryshme ideologjike: të krishterë, liberalë, humanistë, socialistë etj.

Pesha e ndërsjellë e këtyre sistemeve të vlerave ndryshon nga periudha në periudhë dhe nga domeni në tjetrin. Sinteza e shkëlqyeshme thjesht nuk ekziston (më) dhe kështu gjithmonë duhet të bëhet një vlerësim i përkohshëm dhe i papërsosur. Ky është padyshim një akt balancimi shpesh i vështirë, por nuk më duket i pamundur. Duhet të theksohet këtu se mbase askush ende nuk i përmbahet orientimeve 'të pastra' të vlerës. Kjo nuk është domosdoshmërisht një formë e eklekticizmit të lirë. Përkundrazi, më duket se kjo është rezultat i viteve të ndikimit të ndërsjellë të ideologjive të ndryshme.

Shkrimet në këtë rubrikë nuk shprehin qëndrimet e gazetës "Kosova Sot Online".