Një libër i pavlerësuar është libër i palexuar!

Shkruan: Florim Zeqa

Librin e fundit, të dhjetin më radhë “Personalitete që lanë gjurmë”, fillimisht si ide ishte sfiduese, pastaj me vështirësi e materializova pas një pune dy vjeçare. Por mundi u shpërblye. Ky është libri më i lexuar dhe më i vlerësuar deri më tani nga opinioni publik!

Nuk mjafton vetëm vullneti i mirë që të kuptojnë të tjerët

Për asnjërin nga librat paraprak nuk mora më shumë lëvdata dhe dhurata poashtu. Megjithatë, nuk munguan as kritikat dhe pakënaqësitë nga një pjesë e painformuar e popullatës së lokalitetit për të cilin u shkrua dhe u tha në këtë libër!

Duke i njohur thellë rrethanat dhe specifikat e lokalitetit bëra përpjekje që libri të jetë gjithëpërfshirës me personalitete.

Kam pritur reagime të atyre që nuk janë pjesë e librit, por asnjëherë nuk më ka shkuar mendja që personalitetet brenda librit do të kundërshtojnë njëri-tjetrin!

Vërtetë e papritshme dhe e neveritshme ishte pyetja e disa personaliteteve brenda librit, pse e ke futë në libër “X” apo “Y” personin, ai nuk e ka asnjë vlerë!

Është dashur të më pyesni mua, tha tjetri, kurse pati edhe të atillë që u kapen edhe në renditjen e personaliteteve, pse këtë e keni vendosë këtë të parin, e pse atë tjetrin në mes apo në fund të librit!

Si pasojë e kësaj përplasje paradoksale, janë 10 personalitete në brendi të librit që nuk e kanë e kanë marrë librin e ofruar gratis nga unë!

Në vend të përgjigjes publike të pyetjeve personale

Nga 70 personalitete të Bashkësisë Lokale të Grabanicës që i kam kontaktuar, vetëm 30 prej tyre më janë përgjigjur në mënyrë pozitive, kurse pesë i kam inkorporuar pak para botimit të librit.

Secili nga 35 personalitetet e librit e ka një vlerë të veçantë që nuk e ka tjetri, andaj kjo i ka shtuar vlerën librit historik.

Është e vërtetë që 35 personalitetet e librit i kam mbajtur sekret deri në botimin e librit!

Asnjëri nuk e ka ditë që me kë do të takohet në libër!

Këtë e kam bërë me paramendim, për faktin se, disa prej tyre do të largoheshin para botimit të këtij libri!

Aq më tepër, sikur t’i pyesja personalitetet e po të pëlqen ky apo ai tjetri, do të krijohej një mishmash akoma më i madh!

Kur është në pyetja renditja e personaliteteve ishte sfidë për veten time!

Cilin do personalitet që ta vendosja të parin, do ta kinja akoma më të vështirë për të dytin, të tretin e kështu më radhë deri tek i fundit!

Andaj zgjidhjen e gjeta tek renditja alfabetike, e jo për nga meritat personale!

Përmes kësaj zgjidhje jam munduar ta ruaj karakterin tim–thesarin më të çmuar që nuk blihet me para, të cilin e kam të formësuar me edukatën e shëndoshë të etërve të mi, gjë të cilën nuk e lejojë të tjetërsohet dhe as të zëvendësohet me asnjë pasuri të kësaj bote.

Përmes kësaj zgjidhje (alfabetike) jam munduar të ruaj edhe dinjitetin e personaliteteve, për shkak se të gjithë e dinë se kush ishte më pak e kush tjetër më velrëmadh në Bashkësinë Lokale të Grabanicës.

Mision për të hedhur dritë mbi ngjarjet që i ka mbuluar pluhuri i harresës

Jam munduar që, secilit personalitet në këtë libër t’i jepë epitete dhe vlera të larta njerëzore, duke i përzgjedhur vetëm elementet pozitive të jetës së tyre!

Kjo, përveqse më bën të ndjehem krenar, nuk kam nevojë t’i kërkojë falje askujt për lëshime eventuale!

Para se të shkruaj i kam thirrur mendjes dhe zemrës, shpirtit dhe ndërgjegjës time që të nxjerrë në pah një pjesë të historisë së pashkruar të lokalitetit tonë pa asnjë lloj subjektivizmi.

Po të ishte ndryshe, disa nga personalitetet nuk do të bëheshin kurrë pjesë e librit tim. Për të arritur këtë nivel gjykimi dhe vlerësimi të pavarur, real dhe analitik e kam tejkaluar veten time për të mirën e përgjithshme dhe për të vërtetën historike.

Edhe përkundër sjelljes jo njerëzore të disa injorantëve, nuk e pranova lëndimin e zemrës time, por eca tutje me forcën e brendshme shpirtërore për të vazhduar me vëllimin e dytë, “Personalitete që lanë gjurmë në Bashkësinë Lokale të Grabanicës 2”.

Kjo është forca ime, ky është misioni im për të cilin jam përcaktuar për të hedhur dritë mbi ngjarjet që i ka mbuluar pluhuri i harresës.

Do t’i jamë mirënjohës dhe falenderues secilit banor të lokalitetit tonë që shprehë gatishmëri për bashkëpunim, në dhënjën e informatave për vete apo familjarët e tij që kanë lënë gjurmë të pashlyera në historinë më të re, përkatësisht nga viti 1981 deri në vitin 1995 e jo më pas.

Tashmë i kam sinjalet e para të bashkëpunimit për vëllimin e dytë! Zoti i bekoftë zemërmirët dhe shpirtëbardhët e lokalitetit tonë, që janë të gatshëm të ndriçojnë të kaluarën dhe të trasojnë rrugën e gjeneratave të reja me punë të mira.

Mos të harrojmë, se një ditë, secili prej nesh do të largohemi nga kjo botë, në një kohë që askush s’mund ta përcakton!

Ikim pa marrë asgjë me vete.

Pas nesh mbeten vetëm veprat tona, të mira apo të këqija, çfarë do qofshin ato!

Andaj, të mos hezitojmë dhe t’ua lëmë pas brezave një histori të shkruar me vepra të mira, me respekt dhe dashuri vëllazërore. Ata që e meritojnë dashurinë e zemrës time dhe ndriçimin e shpritit tim do ta kenë përjetësisht dhe përgjithmonë!

(Kosova Sot Online)