Burim i rëndësishëm i populizmit radikal të djathtë dhe të majtë

Ne eksplorojmë se si mbështetja për partitë radikale si e majta ashtu edhe e djathta mund të formohet nga ajo që ne e quajmë depri privim pozicional ’, ku rritja e të ardhurave të individëve në një pikë të caktuar në shpërndarjen e të ardhurave tejkalohet nga rritja e të ardhurave diku tjetër në atë shpërndarje. Ne argumentojmë se privimi i pozicionit kap kombinimin e fatkeqësisë me kalimin e kohës dhe relativisht që mund të pritet të nxisë qartë mbështetjen për partitë radikale të majta dhe të djathta.

Ne e eksplorojmë këtë mundësi duke përputhur masa të reja të privimit nga pozicioni me të dhënat e sondazhit të nivelit individual mbi preferencat e partive në 20 vende evropiane nga 2002 në 2014. Ne zbulojmë se privimi i pozicionit është i ndërlidhur fuqimisht me mbështetjen e partive radikale populiste. Së pari, privimi nga pozicioni përgjithësisht, i matur si rritje mesatare e të ardhurave nëpër decile të shpërndarjes së të ardhurave të një vendi minus rritjen e dekilit të vetë të anketuarit, shoqërohet me tërheqjen e të anketuarve nga partitë kryesore dhe me mbështetjen për të djathtën radikale dhe, veçanërisht, për partitë e majta radikale. Së dyti, privimi i pozicionit në krahasim me skajet më të larta dhe më të ulta të spektrit të të ardhurave luan ndryshe për mbështetjen radikale të së djathtës dhe për të majtën radikale.

Privimi pozitiv i një të anketuari në lidhje me rritjen e dekilit më të pasur në vendin e tij / saj tenton të nxisë mbështetjen për partitë radikale të majta, por jo radikale të djathta. Në të kundërt, privimi i pozicionit në lidhje me rritjen e dekilit më të varfër në vendin e një të anketuari tenton të nxisë mbështetjen për partitë radikale të djathta, por jo të majta. Rezultatet sugjerojnë që kombinimi i një kohe të keqe dhe një fatkeqësie relativisht ekonomike mund të jetë thelbësore për mënyrën se si përvoja ekonomike formon reagimin radikal të së majtës dhe të djathtës. Duke përdorur këtë strategji matjeje, ne gjejmë mbështetje të konsiderueshme për të dy hipotezat.

Së pari, në përputhje me hipotezën 1, të anketuarit në decile që përjetojnë më pak rritje ose më shumë rënie sesa rritja e të ardhurave të decileve të tjerë në spektrin e të ardhurave të vendit ka më shumë të ngjarë të mbështesin një parti radikale të së djathtës ose të majtës. Së dyti, në përputhje me hipotezën 2, ne zbulojmë se privimi i pozicionit në krahasim me dekilin më të pasur (privimi i regjistrit të sipërm) tenton të nxisë mbështetjen për të majtën radikale, por jo për partitë e djathta radikale.

Në të kundërt, privimi pozitiv i një të anketuari në krahasim me dekilin më të varfër (privimi i regjistrit më të ulët) tenton të nxisë mbështetjen për të djathtën radikale, por jo për partitë e majta radikale. Në analizën plotësuese duke përdorur të dhëna në platformat thelbësore të një partie, ne gjithashtu zbulojmë se kryesisht partitë radikale të djathta dhe privimi i pozicionit të regjistrit më të ulët lidhen me platformat e partive nacionaliste dhe autarkike. Këto rezultate të ndryshme janë të fuqishme për një sërë vlerësuesish dhe kontrollesh individuale dhe të nivelit të grumbulluar, duke përfshirë efektet e caktuara për vendin dhe kohën.

Dhe ata janë të fortë për të marrë parasysh mundësinë që të anketuarit të mos mbështesin asnjë parti ose të kenë tërhequr mbështetjen për partitë e zakonshme. Të marra së bashku, eksplorimi ynë mbështet pikëpamjen se privimi i pozicionit mund të jetë një burim i rëndësishëm i populizmit radikal të djathtë dhe të majtë të Evropës. Implikime të tilla duhet të qëndrojnë në përvojën e ndjerë ekonomike, edhe nëse anëtarët e politikës nuk mund të pritet të dinë asgjë saktësisht në lidhje me dinamikën e tyre, e lëre më centilet ose dekilet e të tjerëve në spektrin e të ardhurave. ‘Të mbash hapin me Joneses’ përfshin të vëresh kur fqinjët e tyre kanë qenë në gjendje të diplomohen në një makinë ose mënyrë jetese më të madhe, duke mbajtur parasysh pjesën e vet në zhvillim.

Thelbi i argumentit tonë është se një privim i tillë pozitiv mund të ketë implikime themelore për pozicionimin radikal të votuesve, duke nxitur mbështetjen për populizmin radikal të djathtë përmes të paktën dy mekanizmave (jo domosdoshmërisht të dallueshëm) shkakësorë. Së pari, njerëzit që kanë parë të ardhurat e tyre familjare të rriten më pak, ose të ulen më ndjeshëm, në krahasim me të tjerët në shoqëri mund të jenë të prirur të caktojnë shkakun e pasurive të tyre relativisht në rënie në politikën ekzistuese / të kaluar të qeverisë ku partitë radikale të djathta ose radikale të majta fushata kundër, të tilla si: globalizimi, integrimi në Bashkimin Evropian (BE), imigracioni, ose korrupsioni politik elitar ose privilegjet e brendshme.

Në këtë mënyrë votuesit mund të tërhiqen nga partitë radikale të djathta dhe radikale të majta sepse ata besojnë se politikat që propozojnë këto parti do të rrisin mirëqenien ekonomike të votuesve të dëmtuar (relativ dhe / ose absolut) në krahasim me politikat alternative të disponueshme në hapësira politike. Van der Brug etj. (2005) zbulojnë, për shembull, se votimi për partitë e djathta radikale, ashtu si për partitë e tjera, është kryesisht i motivuar nga konsiderata pragmatike.

Meqenëse legjitimiteti i çdo sistemi politik varet të paktën pjesërisht nga cilësia (e perceptuar) e rezultateve, pakënaqësitë e gjeneruara nga privimi i pozicionit mund të minojnë gjithashtu besimin në spirancat politike-institucionale të liberalizmit perëndimor (demokracia, kushtetutshmëria, liria dhe të drejtat e njeriut). Në përputhje me këtë ide, Klandermans et al. (2001) zbulojnë se privimi relativ e gërryen besueshmërinë dhe legjitimitetin e institucioneve politike. Gjatë kësaj periudhe, mesatarisht në të gjithë kampionin, 10% më e pasur e shpërndarjes së të ardhurave përjetoi rritjen më të madhe të të ardhurave familjare reale, 35%, ndërsa 10% më e varfra gjithashtu përjetuan fitim të konsiderueshëm (i dyti më i lartë) me pothuajse 26%. Dekili i katërt, që përfaqëson, si të thuash, klasa e ulët e mesme, doli mesatarisht më e keqja, me një rritje më modeste prej 21% të të ardhurave të disponueshme të familjes për të njëjtën periudhë. Heqja e pozicionit përfshin ndryshimin e një decili të caktuar në të ardhura në krahasim me ndryshimin e përjetuar nga decilet e tjera. Kjo mund të sjellë hapësira të ndryshme kohore për të matur ndryshimet, dhe gjithashtu krahasime të ndryshme të një decili të caktuar me një tjetër.

Privimi për një dekil të veçantë ose pabarazitë në të gjithë një spektër mund të vërehet në çdo kurbë të dhënë të incidencës së rritjes, përfshirë atë të raportuar në Figurën 1. Sipas standardit të mesatareve të Figurës 1, dekili i katërt përjetoi privimin më pozicional, dhe dekili më i lartë më së paku privimi i pozicionit, në krahasim me çdo pikë referimi tjetër të rritjes.

Shkrimet në këtë rubrikë nuk shprehin qëndrimet e gazetës "Kosova Sot Online".