Studimi: Hëna mund të jetë arsyeja pse toka ka ujë

Shkencëtarët në Universitetin e Munsterit kanë zbuluar se uji i tokës është shumë më i lashtë se sa që është menduar deri tani.

Bëhet fjalë për një teori rreth trupit Theia, i cili sipas shkencëtarëve u përplas me tokën. Shkencëtarët kanë menduar se Theia ishte një trup nga sistemi diellor i brendshëm, pasi që ishte shkëmbor në natyrë. Por studimi i tyre tregon se Theia kishte origjinën e saj në sistemin diellor të jashtëm.

Çelësi për të kuptuar këto ngjarje është ideja e pjesëve të lagështa dhe të thata të sistemit tonë diellor. Sistemi diellor u formua rreth 4.5 miliard vjet më parë, dhe ne e dimë se mënyra se si u strukturua çoi në një rajon të thatë të brendshëm dhe një rajon të lagësht të jashtëm. Toka është pak e mistershme, sepse formohet në rajonin e thatë, më pranë diellit, por ka një bollëk uji. Pra, studimet si kjo, të cilat përpiqen të kuptojnë se si Toka mori ujin e saj, janë të rëndësishme, transmeton bota sot. 

Pjesa më e madhe e të kuptuarit tonë të ujit të Tokës vjen nga dy lloje të meteoriteve: meteoritë e karbonizuar, të cilat janë të pasura me ujë dhe meteorite jo të karbonizuara, të cilat janë më të thata. Dhe meteoritë e karbonit vijnë nga sistemi diellor i jashtëm, ndërsa meteoritet më të thatë jo-karbonik vijnë nga sistemi i brendshëm diellor.

Ka shumë dëshmi se uji i Tokës është dorëzuar nga meteoritë e lagura të karbonit nga sistemi diellor i jashtëm, por kur dhe si ndodhi kjo, nuk ka qenë kurrë e sigurt. Ky studim sjell disa siguri për çështjen.

Studimi quhet "Prova isotopike e molibdenit për rritjen e vonuar të materialit të jashtëm të sistemit diellor në Tokë", dhe është botuar në revistën Nature Astronomy. Siç e bën të qartë titulli, është e gjitha për izotopet e molibdenit, dhe dallimi midis molibdenit në thelbin e Tokës dhe molibdenit në mantelin e Tokës.

"Ne kemi përdorur isotopë molibden për t'iu përgjigjur kësaj pyetjeje. Izotopet e molibdenit na lejojnë të dallojmë qartësisht materialin e karbonizuar dhe jo-karbonik, dhe si të tillë përfaqësojnë një" gjurmë gjenetike" të materialit nga sistemi diellor i jashtëm dhe i brendshëm", shpjegon Dr. Gerrit Budde i Institutit të Planetologjisë në Münster dhe autor kryesor i studimit.

(Kosova Sot Online)