Pasurit e mëdha janë burokraci në shoqërin demokratike

Pasurit e mëdha  janë  burokraci në shoqërin demokratike
Pasurit e mëdha  janë  burokraci në shoqërin demokratike

Ali Hertica

  • 10 May 2020 - 14:01

Po, veçanërisht në vendet kapitaliste, është sistemi i vetëm që mund të shpërndajë siç duhet burimet financiare. Rastësisht, fjala "burokraci" erdhi  nga lagjja  Louis në Francë. Atje erdhën në pushtet një grup administratorësh, një lloj rrjeti kriminal  dhe  kordon  rreth monarkistëve ,ku mund të ushtrojë më fuqinë e tyre të drejtpërdrejt në pushtet .Njerëzit në këtë sistem karakterizohen si mediokr,. Në fakt, këta njerëz nuk duhet të kenë një vetvete të brenësi në shoqërin demokratike .

 Ata e kanë atë ego  ë shpirtin e tyre për plqakitjen  e pasurisë së shoqëris ,por kjo dukuri shkatrruse  e shoqëris  duhet ta fiket  nga shoqëri,e mira absolute nuk ekziston. Ajo që është e mirë diktohet nga situata në poletikë .Etika e brendshme ose profesionale nuk luajnë një rol tipike e zyrtarëve burokratikë ".

 Edhe kur dikush po bën nuhatje në tryezën gjë që ndonjëherë ndodh në shoqërin tone Kosovare. Pra, kjo shoqëri burokratike, në të cilën duhet të bëjmë vetëm atë që është funksionale, ka anët e mira dhe të këqija ".

Puna artizanale kishte shumica e punës janë de-thelbësore për shkak të rritjes së burokracisë. Me këtë dua të them që bëhet fjalë vetëm për rezultatin që jep. Fëmijëve të sotëm shpesh nuk u interesohet se çfarë do të bëhen, për aq kohë sa ata mund të fitojnë shumë para. Menaxherët duhet të bëjnë zjarr ndaj njerëzve të tillë , edhe nëse mendojnë se është e gabuar. E mira është e diktuar nga rrethanat,inerness nuk është i përfshirë. Filozofi italian Giorgio Agamben, i cili mund ta ketë kuptuar këtë, citon këta shkrimtarë në librin e tij Opus Dei, i cili mund të lexohet si një degjenerimit të nocionit "detyrë".

Funksionaliteti gjithashtu po bëhet më i rëndësishëm në nivelin makro. Punonjësit zëvendësohen nga persona të vetëpunësuar, të cilëve u kërkohet vetëm një pozitë specifike. Por mbeten kaq pak nga një komunitet që punojnë. "Kjo është e drejtë, Organizatat përqendrohen shumë më tepër në shumë në ndërmarrje sesa në komunitet. Marrëdhëniet bëhen kontraktuese. Kjo jo vetëm që gërryen profesionin tuaj, por edhe karakterin tuaj, Aty ku puna artizanale dikur kontribuoi në formimin e karakterit ku mund të shihni se nuk ka asnjë vëmendje të lënë në këtë pikë. Ajo që ka kuptim për njerëzit nuk njihet më publikisht. Kuptimi është bërë çështje private. Vetëm paraja ka ndonjë kuptim në domenin publik ".

 

Ka shumë përkufizime të përgjegjësisë, por shumicën e kohës ne dëgjojmë dështime të menaxhimit. Ekziston vetëm një përkufizim që ka kuptim, dhe kjo është që gjithmonë je i gatshëm të shqetësohesh për atë që është e ndjeshme "..

Burokracia mund të bëhej kaq mbizotëruese sepse profesionistët e shndërruan atë në një rrëmujë të tillë. Unë vetë kam pikëpamje të hapur. Për shembull, duke i bërë njerëzit të mendojnë për ndryshimin midis punës dhe personit. Ose duke theksuar rëndësinë e brendësisë ”. Asnjëherë nuk kisha ndjenjën se ata kuptonin asgjë për trishtimin. Por në të njëjtën kohë pyesja a do të kisha përfituar nga keqardhja e tyre apo nga përfshirja morale.

Shkrimet në këtë rubrikë nuk shprehin qëndrimet e gazetës "Kosova Sot Online"