Rezervat shtetërore janë garancia e shtetit për ditën më të vështirë

Shkruan: ANALISTI-Qani Shabani

Aktakuza e ngritur nga gjykata speciale ndaj ministres në detyrë të Tregtisë, Rozeta Hajdari, për menaxhimin e rezervave shtetërore, ka hapur një debat të gjerë juridik dhe publik, sepse prek një prej mekanizmave më të ndjeshëm të sigurisë së vendit: përdorimin e aseteve të emergjencës dhe furnizimit strategjik të shtetit.Në thelb, aktakuza pretendon se Hajdari ka tejkaluar autorizimet e saj dhe ka ndërmarrë veprime jashtë procedurave të përcaktuara nga Ligji për Rezervat Shtetërore.

Lexoni edhe:

Mosbesimi i qytetarëve të Kosovës ndaj partive politike është vënë re në mënyrë të dukshme

-Sipas strukturës juridike të rasteve të tilla, akuzat nisin nga dyshimi se rezervat janë përdorur pa ndonjë situatë emergjente të shpallur. Ligji është i qartë: rezervat mund të aktivizohen vetëm në raste krize, mungese furnizimi, vendime të protokolluara ose situata të jashtëzakonshme. Pikërisht këtu Prokuroria pretendon se Rozeta Hajdari ka marrë vendime të paautorizuara ose ka lejuar procedura që nuk kanë kaluar në filtrin e duhur institucional,ku ajo në mënyr kategorike ka hedh posht çdo pretendim të prokurorisë

Një tjetër element i rëndësishëm i aktakuzës lidhet me dokumentacionin. Prokuroria argumenton se disa urdhëresa, miratime dhe raporte të menaxhimit të rezervave nuk kanë qenë të kompletuara ose nuk pasqyrojnë të gjitha hapat ligjorë. Në raste të tilla, dokumenti është prova kryesore: nëse firmosja, arsyetimi ligjor apo autorizimi mungon, ligji e konsideron këtë si keqpërdorim të detyrës zyrtare ose tejkalim kompetencash.

Në këtë kontekst, çështja e Hajdarit nuk është thjesht një mosmarrëveshje administrative, por një ngjarje me peshë politike,ekonomike dhe publike. Rezervat shtetërore janë garancia e shtetit për ditën më të vështirë; çdo devijim nga procedura interpretohet si cenim i sigurisë ekonomike. Pikërisht për këtë arsye, rasti i Rozeta Hajdarit ka marrë përmasa që shkojnë përtej sallës së gjyqit.

Në planin publik, heshtja e saj për rolin potencial dhe figurave të tjera, përfshirë kryeministrin, është lexuar si përpjekje për të ruajtur stabitletin e LVV.dhe për të mos e politizuar procedurën. Në të njëjtën kohë, mosdhenja e dorëheqjes nga posti është indikatorë që të mos perceptohet përshypja negative nga qytetarët për qeverin në detyrë .Kjo situatë shihet si përpjekje për të zhvendosur debatin nga akuzat drejt performancës së mandatit të saj.

Menaxhimi me rezervat shtetërore ka një ndikim të drejtpërdrejtë në perceptimin e qytetarëve për besueshmërinë e institucioneve, transparencën dhe stabilitetin ekonomik. Çdo devijim mund të përdoret nga media dhe opozita për të rritur presionin politik, ndërsa dokumentet e rregullta mund ta mbrojnë Hajdarin dhe të fuqizojnë besimin publik.

Analiza e rrjedhës së ngjarjes tregon se gjithçka do të varet nga provat dokumentare: nëse Rozeta Hajdari ka vepruar brenda ligjit, aktakuza mund të rrëzohet; nëse Prokuroria provon mungesën e autorizimeve dhe shkeljet procedurale, rasti do të ketë pasoja të forta juridike dhe politike. Kjo është një çështje ku letra vlen më shumë se çdo deklaratë publike.

Rasti është ende i hapur, por një gjë është e qartë: përballja me drejtësinë në këtë çështje nuk është vetëm sfidë personale për Hajdarin — është një provë për institucionet, transparencën dhe mënyrën se si qeveria menaxhon asetet më kritike të shtetit. Shtimi i këtij konteksti përforcon edhe rëndësinë e monitorimit publik dhe juridik të përdorimit të fondeve strategjike dhe rezervave shtetërore.

Shkrimet në këtë rubrikë nuk shprehin qëndrimet e gazetës "Kosova Sot Online"