
Lexoni edhe:
Franca premton 100 milionë euro për Libanin në konferencën ndërkombëtare të ndihmës
Gazeta greke Ekathimerini ka komentuar nismën e tri shteteve të Ballkanit Perëndimore, Shqipërisë, Maqedonisë së Veriut dhe Serbisë, për të themeluar Open Balkan.
Ky është shkrimi i plotë:
Drejtuesit e Serbisë, Maqedonisë së Veriut dhe Shqipërisë ranë dakord të enjten e kaluar për të hapur kufijtë e tyre me njëri-tjetrin, duke lejuar kalimin falas për qytetarët, mallrat dhe kapitalin e tyre përkatës që nga 1 janari 2023. Ata e quajtën iniciativën e tyre “Ballkan i hapur” ose “Mini Shengen” sipas zonës së qarkullimit të lirë të Bashkimit Evropian-dhe shprehën dëshirën se do t’iu bashkëngjiten një ditë edhe Mali i Zi, Bosnje-Hercegovina apo Kosova, të cilat, megjithatë, nuk iu përgjigjën një ftese për të marrë pjesë në proces.
Franca premton 100 milionë euro për Libanin në konferencën ndërkombëtare të ndihmës
Lexoni edhe:
Një partneritet i tillë rajonal padyshim që nuk është një gjë e keqe, edhe pse duket i pamundur duke pasur parasysh dallimet historike që ndajnë shoqëritë dhe nxisin tensionet etnike.
Sidoqoftë, çështja e vërtetë qëndron diku tjetër.
A është nisma “Ballkani i Hapur” një përparësi për Aleksandër Vuçiçin e Serbisë, Zoran Zaevin e Maqedonisë së Veriut dhe Edi Ramën e Shqipërisë, apo ajo përbën një lëvizje simbolike që u mundëson lidrëve ti bëjnë shantazh politik Brukselit për pranimin e tyre në Bashkimin Evropian?
Çfarë nënkuptuan ata me deklaratën e tyre se Ballkani Perëndimor “nuk mund të presë që BE të zgjidhë problemet e saj të brendshme në mënyrë që integrimi i tyre të përparojë”? Dhe nëse ata mendojnë se nuk mund të presin më, a kanë ndonjë alternativë tjetër në mendje duke braktisur vizionin e një “Ballkani Evropian”?
Ajo që Rama, Vuçiç, Zaev dhe të tjerët vendosin të bëjnë për të shpënë përpara “Mini-Shengenin” nuk është me interes për evropianët. Be-së i intereson të shohë nëse ata po zbatojnë reformat e nevojshme për t’u bashkuar me Bashkimin Evropian.
Komentet e dëgjuara, pasi u nënshkrua marrëveshja për kufijtë e hapur, që e lidhnin atë me “dështimin” e BE -së për të caktuar një datë për fillimin e negociatave të pranimit me Shqipërinë dhe Maqedoninë e Veriut, “për shkak të çështjeve të brendshme të BE”, është në fakt vetëm gjysma e së vërtetës.
Gjysma tjetër është se këto vende – pjesërisht si rezultat i zgjedhjeve të bëra nga udhëheqësit e tyre – nuk janë ende në gjendje të përshtaten mirë me shoqëritë e tjera të BE -së, ndonëse vendet anëtare i duan ato nën të njëjtën çati, nëse kryesisht për arsye gjeopolitike.
Pra, në vend që të kërkojnë alternativa, ndoshta këta udhëheqës duhet të lënë mënjanë ambiciet e tyre populiste dhe personale dhe të bëjnë një përpjekje më të madhe për të përmbushur kriteret që i mundësojnë më shpejt kapërcimin e derës së BE-së. Kështu ata mund të shikonin se si njerëzit dhe mallrat e tyre do të qarkullonin lirshëm – sepse falë vizave nga Brukseli, populli i Serbisë, Shqipërisë dhe Maqedonisë së Veriut tashmë gëzojnë udhëtime falas në BE.
Pra, çfarë do të jetë “Ballkan i hapur” apo “evropian”? Tre udhëheqësit duhet të vendosin. Duke mbajtur një këmbë në të dy anijet, ata po i bëjnë një shërbim të keq popullit të tyre.
(Kosova Sot Online)