Uniteti kombëtar para së gjithash

Angazhimi pa sakrificë është thjesht dekorim, nuk është ruajtje e integritetit. Kosova  në fakt nuk është e ngarkuar nga ajo që ishte, por nga ata që pengojnë atë që  mund të bëhet. Dhe, po të ekziston vullneti, e duhet të ekziston,  ajo që mund të bëhet nuk ka qenë kurrë më e bukur, më fisnike apo më e nderuar në histori. Garancia më e mirë  për këtë është sakrifica e bërë në Luftën për çlirimin e Kosovës nga Serbia .Një sakrificë që u jep kuptim të gjitha sakrificave të përjetuara gjatë gjithë historisë…

Nga Skënder MULLIQI

 Çdo përvjetor të vrasjëve të shqiptarëve në luftën për çlirim, dhëmbja që ndien një nënë dhe krenaria , është e madhe .Përvjetorët e vdekjës së djemëve më të mirë të kombit, në luftë,  është sakrificë e cila është endur në lirinë e të gjithëve neve sot .Kujtimi  i maskrave të  Mejës, Lubeniqit, Rahovecit, Reqakut,Qyshkut dhe shumë masakrave  në qdo cep të vendit, janë kujtimi që nuk duhet harruar kurrë.Të gjithë këta martirë  dhe dëshmorë  të kombit  ngjarjët e mbrapshta të krizave përmanente  politke dhe institucionale , sikur i kan qitur në harreësë !Me ‘nënë atdhe’ nuk nënkuptojmë ndonjë nënë poetike , abstrakte shqiptare nga epoka e ringjalljës kombëtare , por nënkuptojmjë shpirtin actual dhe të gjallë të popullit shqiptarë , i cili u zgjua përfundmisht për të mbrojtur Atdheun , dinjitetin dhe çdo gjë të shenjtë nga kërcenimet për shfarosje të Serbisë fashiste të Millosheviqit.Të  kujtohen ata që na sollën lirinë dhe pavarësinë .Një shoqëri që harron dështon.Hapi vijues edhe edukimi i gjeneratës së re që mos të harrojnë luftën  çlimrimtare .Mjaftë është bërë duke mësuar më shumë për gënjeshtra dhe manipulime .Tjetër. Duhet gjithmonë të ekziston përgjegjësia e instutucioneve , ligji të zbatohet për të gjithë , si për të fuqishmit, ashtu edhe përë të margjinalizuarit .

Të mos të harrohet e kaluara , kultura dhe tradita  pa të cilat nuk ka refleks moral , dhe pa refleks nuk ka rezitencë.Mos të humbët guximi i përditshem .Mos  të  pranohet urrejtja si një gjendje normale .Sot, të gjithë duan të jenë "kritikë", por askush nuk dëshiron pasojat.Gjithçka është parë tashmë, gjithçka është demistifikuar tashmë. Kjo shoqëri sikur  është mësuar me një spektakël të përhershëm.Një tjetër sfidë shoqërore dhe politike është plasimi i të se vërtetës. Angazhimi ynë  nuk vjen kurrë nga rehatia, por nga shqetësimi.Angazhimi pa sakrificë është thjesht dekorim, nuk është ruajtje e integritetit. Kosova  në fakt nuk është e ngarkuar nga ajo që ishte, por nga ata që pengojnë atë që  mund të bëhet. Dhe, po të ekziston vullneti, e duhet të ekziston,  ajo që mund të bëhet nuk ka qenë kurrë më e bukur, më fisnike apo më e nderuar në histori. Garancia më e mirë  për këtë është sakrifica e bërë në Luftën për çlirimin e Kosovës nga Serbia .Një sakrificë që u jep kuptim të gjitha sakrificave të përjetuara gjatë gjithë historisë…

Shkrimet në këtë rubrikë nuk shprehin qëndrimet e gazetës "Kosova Sot Online".