Kosova po mbijeton mes skandaleve dhe mosbesimit

Nga: Zef Prenka

Nëse e shohim thjesht nga pika ku ndodhemi sot, është e vërtetë që shifrat mund të tregojnë një lëvizje të lehtë përpara. Por le të mos harrojmë ku ishim pesë apo gjashtë vite më parë. Rënia e standardit ekonomik dhe i gjithë treguesve kryesorë gjatë qeverisjes së tij ka qenë aq i thellë, sa çdo ngritje e sotme duket thjesht si rikuperim i pjesshëm i humbjeve, jo progres i mirëfilltë.

Për më tepër, rritja për të cilën flet Kryeministri nuk pasqyron realitetin e shumicës së qytetarëve, por duket se shkon në një drejtim tjetër: rrethit të ngushtë të tij dhe të atyre që përfitojnë nga pushteti. Skandalet e njëpasnjëshme me zhvatje fondesh publike, kontrata të dyshimta dhe përvetësim milionash nga taksat e qytetarëve kanë nxjerrë në pah një “ekonomi në rritje” – por jo për popullin, për kastën e privilegjuar.

Çdo udhëheqës me integritet në situata të tilla do të kishte pasur kurajën të pranonte dështimin dhe të gjente shtegun e dorëheqjes, duke ruajtur atë pak dinjitet politik që i ka mbetur. Por kjo nuk ndodh, sepse pushteti, në vend që të shërbejë për zhvillimin e vendit, është kthyer në një mjet për të ruajtur privilegjet personale dhe të rrethit të tij.

Këshilla ime për Kryeministrin – e dhënë jo nga inati, as nga dëshira për dështim, por nga shqetësimi i sinqertë për të ardhmen e shtetit – është që të ulet dhe të bëjë një analizë të thellë, të qetë dhe të sinqertë mbi pozicionin e tij. Kritikat që vijnë nga analistë të pavarur, organizata ndërkombëtare dhe madje edhe nga miq të vendit nuk janë të pabazuara. Ato janë pasqyrimi i një realiteti që po na çon drejt një humnerë nga e cila rikuperimi do të jetë i vështirë, në mos i pamundur.

Progresi nuk matet vetëm me statistika të thata, por me mirëqenien e qytetarëve, me fuqinë blerëse, me investimet e qëndrueshme, me besimin e tregjeve dhe të aleatëve ndërkombëtarë. Në këto fusha, Kosova nuk po shënon rritje të vërtetë, por po mbijeton mes skandaleve dhe mosbesimit. Dhe ky nuk është një bilanc për t’u mburrur, por një sinjal alarmi për t’u reflektuar.

Në politikë, një lider matet jo vetëm nga premtimet që jep, por nga aftësia për t’i përmbushur ato, për t’u përballur me realitetin dhe për të marrë përgjegjësinë kur gjërat nuk shkojnë si duhet. Në rastin e Albin Kurtit, kemi parë një transformim të rrezikshëm: nga një figurë opozitare që ngrinte flamurin e drejtësisë dhe barazisë, në një udhëheqës që duket se është bërë pjesë e të njëjtit sistem klientelist që dikur e luftonte.

Kosova sot përballet me papunësi të lartë, migrim masiv të të rinjve, investime të huaja minimale dhe tensione të përhershme politike e diplomatike. Retorika për “ekonomi në rritje” është thjesht një perde tymi që mbulon problemet e vërteta: mungesën e reformave të thella, dobësimin e institucioneve të pavarura dhe humbjen graduale të besimit të qytetarëve.

Edhe më shqetësuese është fakti se kjo qeverisje po e izolon Kosovën nga partnerët e saj strategjikë. Marrëdhëniet me BE-në dhe SHBA-në kanë kaluar nga bashkëpunim i ngushtë në tensione të dukshme. Dhe në diplomaci, humbja e besimit nuk është thjesht një çështje imazhi – është një çështje që prek direkt sigurinë kombëtare dhe zhvillimin ekonomik.Në vend të reflektimit dhe rregullimit të kursit, shohim arrogancë politike, mohime të realitetit dhe përpjekje për të zhvendosur fajin te të tjerët. Ky mentalitet jo vetëm që e thellon krizën, por e bën pothuajse të pamundur që vendi të dalë nga ky qorrsokak.

Në këtë pikë, nuk bëhet fjalë thjesht për gabime taktike, por për një dështim strategjik. Një lider që e sheh vendin e tij në këtë gjendje, i rrethuar nga kritika të brendshme dhe paralajmërime të jashtme, duhet të kuptojë se vazhdimi në të njëjtën rrugë nuk është më shërbim ndaj kombit, por thjesht këmbëngulje për pushtet.

Nëse Albini dëshiron të lërë pas një trashëgimi që nuk do të kujtohet si periudha e stagnimit dhe izolimit, ka vetëm dy rrugë: ose të bëjë një kthesë radikale në qeverisje duke hapur rrugë reformave të vërteta, ose të hapë shtegun e dorëheqjes me dinjitet, para se historia ta gjykojë si një nga liderët që e çoi Kosovën pranë një humnerë nga e cila mund të mos dalë për dekada.

Shkrimet në këtë rubrikë nuk shprehin qëndrimet e gazetës "Kosova Sot Online".