Analisti amerikan apelon për kujdes, tregon planet millosheviqiane të Vuçiqit

Janusz Bugajski, anëtar i vjetër në Qendrën për Analizën e Politikave Evropiane në Washington ka thënë për Pobjeda.me se presidenti i Serbisë, Aleksandar Vuçiq po e kthen paqëndrueshmërinë në Ballkan përmes një diplomacie të dyfishtë dhe se me mbështetjen e Kremlinit po përpiqet të arrijë atë që nuk arriti të bëjë Millosheviqi.

“Projekti i Serbisë së Madhe u ringjall nën presidencën e Aleksandar Vuçiq. Por ndryshe nga epoka e Sllobodan Milosheviqit, projekti nuk vërtitet më rreth luftës së hapur, vrasjeve etnike, dëbimeve masive dhe rrëmbimeve territoriale. Nën Millosheviqin, një Serbi e zgjeruar do të dilte nga Jugosllavia e shpërbërë duke u përhapur në territoret me shumicë serbe nga republikat fqinje me vrasjen dhe dëbimin e grupeve të tjera etnike për të krijuar një shumicë serbe. Projekti dështoi kryesisht për shkak të rezistencës kroate, boshnjakëve, shqiptarëve, malazezëve dhe ndërhyrjes ushtarake ndërkombëtare të udhëhequr nga Shtetet e Bashkuara”, tha Bugajski.

Lexoni edhe:

Hoti i përgjigjet edhe njëherë Haradinajt për presidentin: Flasim kur të vjen koha

Vuçiqi shërbeu si ministër i Informacionit në qeverisjen e Millosheviqit dhe kjo është arsyeja pse ai e njeh mirë dezinformimin dhe mashtrimin për të arritur qëllime madhështore politike, vlerëson ai, transmeton Gazeta Express.

“Me partinë e tij të përparuar që monopolizon politikën serbe dhe opozitën e margjinalizuar, Vuçiq ka hapësirë ëtë mjaftueshme për të ndjekur ambiciet mini-perandorake serbe të Ballkanit”, tha Bugajski. 

Ai shpjegoi se strategjia e Beogradit sillet rreth tre elementeve kryesore – dobësimi i fqinjëve, diplomacia e dyfishtë dhe ndihma ruse.

“Serbia nuk është në gjendje ta sfidojë Kroacinë, e cila është anëtare e NATO-s dhe BE-së, megjithëse vazhdon të sigurojë armë nga Rusia dhe Kina në një garë mini-armësh me fqinjin e saj më të pasur verior. Kroacia ka një popullsi serbe shumë më të vogël dhe më pak kompakte sesa gjatë Tre qëllimet kryesore të projektit të ringjallur të “Serbisë së Madhe” janë Kosova, Mali i Zi dhe Bosnjë dhe Hercegovina dhe Serbia nuk mund të ri-thith Kosovën sepse mbetet kundërshtimi ndaj çdo forme të ndarjes. është të shtyhet për një kohë të pacaktuar zgjidhja përfundimtare në marrëdhëniet dypalëshe dhe ta mbajë Kosovën të pasigurt për të ardhmen e saj. Një Kosovë e dobët lejon Beogradin të rrisë ndikimin e saj rajonal, “tha Bugajski. 

Ai vuri në dukje se, megjithëse Mali i Zi është një anëtar i NATO-s, politika e Vuçiç është krijuar për të nënshtruar sovranitetin dhe politikën e jashtme vartëse. 

“Zyrtarët serbë dhe media ndërhynë në zgjedhjet e fundit parlamentare në Mal të Zi për të promovuar opozitën nacionaliste. Një koalicion i ri qeverisës mund të dobësojë orientimin perëndimor të vendit, veçanërisht nëse Fronti Demokratik dominon ose është i fortë në qeverinë e re. Ai është i lidhur ngushtë me grupet nacionaliste Serbe. dhe operativë rusë dhe mbështet projektin e Serbisë së Madhe. Ai do të kërkojë të forcojë identitetin serb të Serbisë në Malin e Zi dhe të shfuqizojë ligjin e ri mbi pronën fetare. Udhëheqësit boshnjakë dhe shqiptarë do të shqetësohen veçanërisht për ngritjen e shovinizmit serb që mund të drejtohet kundër komuniteteve të tyre. ” , deklaroi Bugajski. 

Ai paralajmëroi se Bosnje dhe Herzegovina është shënjestra e tretë kryesore e pan-serbizmit. 

“Vendi mbetet jofunksional kryesisht për shkak të politikës së bllokimit të RS autonome. Udhëheqësi i tij Milorad Dodik periodikisht kërcënon të ndahet dhe të krijojë një shtet të ri Serb. Territori është i banuar nga një popullsi kryesisht serbe pas gjenocidit të luftës kundër myslimanëve boshnjakë. është që kriza e gjerë rajonale dhe konfliktet në Bosnjë do të ofrojnë mundësi në të ardhmen për shkëputje kur Perëndimi të prishet”, tha Bugajski. 

Ai deklaroi se përbërësi tjetër kryesor i politikëbërjes së Beogradit është diplomacia e dyfishtë. Megjithëse pretendon të aspirojë anëtarësimin në BE dhe marrëdhëniet më të ngushta me NATO-n, Serbia kërkon të ekuilibrojë katër fuqitë kryesore – Rusinë, Kinën, Shtetet e Bashkuara dhe BE’në.

“Qëllimi i tij është të përfitojë nga të gjithë, diplomatikisht, ekonomikisht dhe ushtarakisht, duke imituar strategjinë e mosrreshtimit të Jugosllavisë pas prishjes së Titos me Stalinin në 1948. Ai gjithashtu mund të maskojë dhe ndihmojë projektin serb nëse Beogradi merr mbështetje nga aktorët kryesorë ndërkombëtarë”, tha Bugajski. 

Faktori i tretë në të cilin Vuçiq do të llogarisë për të ndihmuar agjendën e tij është ndihma e qeverisë ruse.

“Moska e sheh Beogradin si një mjet të dobishëm për minimin e stabilitetit në Ballkanin Perëndimor, duke kufizuar integrimin perëndimor dhe përhapjen e ndikimit rus. Sidoqoftë, në një moment, Kremlini mund të përpiqet ta shtyjë Vuçiqin në një konflikt të drejtpërdrejtë rajonal që ai u përpoq të shmangte. Putini mund ta përdorë aleancën e tij edhe për të nxitur reagimin zinxhiror të konfliktit, i cili do të pushtonte BE’në dhe NATO’n. Në vend të një ballafaqimi të drejtpërdrejtë që mund të provokojë sanksione perëndimore, Vuçiq preferon të veprojë fshehurazi dhe të manipulojë dobësitë e fqinjëve të tij. Në vend që të sulmojë drejtpërdrejt integritetin ose sovranitetin e shteteve afër, Vuçiq është fleksibil në zvogëlimin e pavarësisë së tyre dhe nxitjen e mosmarrëveshjeve nacionaliste. Dhe në vend të një kërkimi të shpejtë për dominimin rajonal, Vuçiq preferon të jetë i durueshëm, duke llogaritur që koha është në anën e Serbisë”, shpjegoi analisti amerikan Bugajski. 

(Kosova Sot Online)